Poglądy radykalnego działacza politycznego Tomasza Dąbala ewoluowały od agrarystycznych do komunistycznych. Rozczarował się do ustroju odrodzonej Polski i zaczął go zwalczać.
Tomasz Dąbal był postacią znaną i zarazem tragiczną. Był wszechstronnie uzdolniony, a w działalności publicznej często ponosił go temperament, który tłumaczono jego tatarskim pochodzeniem. Za głoszenie swoich przekonań politycznych został, jako pierwszy poseł w II RP, wydany przez Sejm sądom.
Urodził się 29 grudnia 1890 r. we wsi Sobów w pow. tarnobrzeskim. Był synem chłopa – cieśli. Matka z pochodzenia była Tatarką. Uczęszczał do gimnazjum w Dębicy. Lubił dyskutować na tematy religijne, społeczne i polityczne. Już wówczas zastanawiał się, w jaki sposób sprawiedliwiej urządzić świat. Interesujące, że najgorsze oceny otrzymywał z religii. Niebagatelny wpływ na to miały jego rozpolitykowanie oraz krytyczny stosunek do Kościoła i zachowań księży. W 1911 r. Dąbal zaczął studiować w Wiedniu, ale szybko przeniósł się na Wydział Lekarski UJ. W czasie studiów prowadził działalność społeczno-polityczną. Związał się z lewicą w ruchu ludowym.
